سنتی در هنگ کنگ که 300.000 زن را دور هم جمع می کند

هنگ کنگ یکی از شگفت انگیزترین شهرهای جهان و البته شاید گرانقیمت ترین آن ها باشد که ساکنان آن برای تامین هزینه های زندگی خود ساعات زیادی را به کار کردن می پردازند. به همین دلیل خانواده های هنگ کنگی به استخدام زنان خانه داری می پردازند که معمولاً از کشورهای فقیر همسایه برای کار به این شهر می آیند. وبسایت ایران هتل آنلاین که یک سامانه بسیار آشنا در عرصه رزرو آنلاین بهترین هتل های ایران است از شما دعوت می کند که با سنت جذابی که این زنان خانه دار را در روزهای یکشنبه دور هم جمع می کند آشنا شوید.
دقایقی از ساعت 11 صبح روز یکشنبه در هنگ کنگ گذشته بود و در سایه دمای هوا به 32 درجه سانتیگراد می رسید. نور خورشید پس از برخورد به نمای بیرونی آسمانخراش های شیشه ای و آلومینیومی منطقه تجاری مرکز شهر منعکس می شد، در حالی که آنطرف تر و در مقابل برج بانک آمریکا راشل در حال باز کردن بند کیسه ای پلاستیکی حاوی مقداری غذای هنگ کنگی «ادوبو» (غذایی هنگ کنگی که از پاچه های مرغ درست می شود) بود. دوستانش، آیدا و گریس، نیز در کنار او بوده و هر سه زن روی یک کارتن مقوایی نشسته بودند.

بر اساس قانون، این زنان تنها یک روز در هفته را می توانند مرخصی بگیرند و اکثر آن ها روز یکشنبه را برای مرخصی خود انتخاب می کنند. برای بسیاری از این زنان، روز یکشنبه تنها فرصتی است که می توانند با دوستانشان همراه شوند، موهای یکدیگر را کوتاه کنند، مراسم مذهبی خود را انجام دهند یا شادی و تفریح کنند. همچنین آن ها از این فرصت کوتاه برای سخن گفتن با کودکان، همسران و خانواده های خود از طریق اسکایپ استفاده می کنند. با تنها هفت روز تعطیل در طول دو سال اول کار و نهایتاً 14 روز در سال پس از 9 سال کار، این زنان به ندرت شانس و فرصتی برای بازگشت به کشور خودشان را دارند.
اما خوردن غذا از کیسه های پلاستیکی و فویل های زیب دار بیش از هر چیز دیگری سمبلیک بودن روز یکشنبه را برای این زنان نشان می دهد. در دیگر روزهای هفته آن ها از غذایی که برای خانواده های صاحب کارشان درست می کنند تغذیه می کنند و به همین دلیل روز یکشنبه آن ها را به یاد کشور خودشان می اندازد؛ مزه غذای کشوری که به ندرت پیش می آید بتوانند زود به زود به آن سر بزنند.

آیدا روی گوشی تلفن شکسته اش تصویری از دخترش را نشان می دهد و می گوید او 16 سال دارد و دو سال دیگر به دانشگاه خواهد رفت و حسابداری خواهد آموخت: «فرصتی که من هرگز نداشتم». راشل می گوید که به طور متوسط در طی 6 روز هفته مجبور به 80 ساعت کار است و ناخوشایندترین کارش را نیز شستن ماشین صاحبکارش می داند. او برای ضیافت امروز زنان فیلیپینی غذای «لینگ» آورده است که یک سوپ آبدار غلیظ و تند از ریشه و برگ گیاه تارو، پخته شده در شیر نارگیل با مقداری فلفل لابویو، آلیگو (چربی خرچنگ) و یک ماهی بسیار ریز به نام «دیلیس» است. این غذا که متعلق به یکی از جزایر دوردست فیلیپین است بسیار خوشمزه بوده و در این کشور بسیار پرطرفدار است.
ادویه مورد علاقه او «باگونگ» یا خمیر میگو است اما می گوید که پختن غذای فیلیپینی در خانه صاحبکاران ممکن نیست زیرا ممکن است آن ها از بوی غذا خوششان نیاید. به همین دلیل باید زمان بندی کرده و زمانی که آن ها خانه نیستند غذای فیلیپینی مورد علاقه اش را بپزد.

در سراسر شهر هنگ کنگ، زنانی که از یک منطقه آمده اند معمولاً در کنار یکدیگر می نشینند. گروهی به زبان «کبوانا» از جزیره «کبو» در شرق فیلیپین صحبت می کنند، برخی اعضای یک خانواده هستند و دسته ای دیگر نیز کنار یکدیگر جمع شده و دعا می خوانند. این گروه ها اغلب کوچک هستند اما در صورتی که تعداد دوستان بیشتر باشد جایی را در یکی از مراکز عمومی باربکیو در منطقه تجاری هنگ کنگ اشغال می کنند.
چیزی که در میان تمامی این زنان وجود دارد این است که آن ها از هیچ تلاشی برای پس انداز کردن پول به منظور فرستادن برای خانواده هایشان دریغ نمی کنند. این بدین معناست که روز تعطیلشان را در هوای متغییر هنگ کنگ روی یک کارتن و زیر چترهایی که آن ها را از تابش آفتاب یا بارش باران محافظت می کنند می گذرانند بدون این که بخواهند با رزرو یک مکان بهتر مقداری از دستمزد خود را هدر دهند. تنها چند دقیقه دورتر از این زنان منطقه ای در شهر هنگ کنگ قرار دارد که گران قیمت ترین املاک شهر را در خود جای داده است؛ از هتل های پنج ستاره و رستوران های دارای ستاره میشلین گرفته تا شرکت های چندین میلیارد دلاری و غول های تجاری و حقوقی که برخی از آن ها خالی بوده و نگهبانان از آن ها مراقبت می کنند.

مارجری در حالی که بخشی از یکی از ترانه های جدید و مشهور ریحانا را می خواند و سپس قهقهه می زند، می گوید: «ما همیشه منتظر یکشنبه ها هستیم زیرا می توانیم به عنوان یک خانواده بزرگ کنار یکدیگر باشیم. این یک روز، روز استراحت است زیرا از دوشنبه تا شنبه را فقط کار و کار و کار می کنیم». خنده یکی دیگر از صداهایی است که در گردهمایی زنان خانه دار خارجی در هنگ کنگ به طور مداوم شنیده می شود که هوای مرطوب و سنگین شهر را می شکافد. توریست ها معمولاً با دیدن این صحنه ها دچار تعجب می شوند اما مردم محلی هنگ کنگ به این وضع عادت کرده اند و برایشان طبیعی است. اما این زنان سختکوش، فوق العاده و انعطاف پذیر توانایی های دیگری نیز غیر از سرگرم کردن یکدیگر در بهترین روز هفته خود دارند، به خصوص وقتی که پای سهیم شدن در غذایی در میان باشد که همه را به یاد وطنشان می اندازد.
واژه های کلیدی: چین، زنان چین، سفر به چین، سنت چینی، جاذبه های گردشگری چین، هنگ کنگ