دشت ریواس شهربابک کرمان، مخملی سرخ بر دامان کوهساران

بهار که نزول اجلال می کند با تابش اولین پرتوهای زندگی بخش خورشید زمین نرم نرمک جانی تازه می گیرد. همین که زمین جان می گیرد برف ها و یخ ها شروع به ذوب شدن می کنند و صدای دل انگیز جویبارهایی که بر سینه فراخ زمین جاری شده اند زمزمه ای جذاب را آغاز می کند. شکوفه هایی که با رنگ های دلربایشان سر از شاخه های درخت ها درمی آورند، سبزه هایی که سرتاسر زمین را نرم و دلچسب در آغوش می گیرند، ابرهایی دل انگیز که پای باران را به این بساط می کشانند، پرنده هایی که صدای آوازهای جسورانه شان گوش هایمان را به بازی می گیرد و نسیمی دلچسب که انگار کارش بیرون کردن رخوت از جان و دل زمین و زمان است همه وهمه نوید آمدن بهاری دیگر را می دهند. بهاری که شور زندگی را سخاوتمندانه به رگ و پی آدمی تزریق می کند و آدم ها را هم برای دیدن این شکوه بی مثال از خانه و زندگی شان به بیرون می کشاند. سر و کله بهار که پیدا می شود آدم ها لحظه به لحظه اش را مغتنم شمرده و خودشان را به لب جویی یا دامن دشتی یا دامنه کوهی می رسانند و ذره ذره اش را نفس می کشند که مبادا امسال از دیدن رخ زیبای بهار سیراب نشوند. بهار اما آنقدر بابرکت است که آمده و نیامده سینه دشت ها و دامان کوه ها را سبزِسبز می کند آن هم با انبوه گل های وحشی و گیاهانی که پر از هزار و یک خاصیت است. شاید بارها و بارها دامان سبز بهار دلتان را برده باشد و یا دشتی پر از گل های سرخ و سفید و زرد رنگ، اما این بار شما را به ضیافتی مخملین و سرخ رنگ در اواسط بهار و در اردیبهشت سحرانگیز دعوت می کنیم که شاید تا بحال نمونه اش را کمتر دیده باشید. دشت ریواس شهربابک یکی از همان جلوه های بهار است که حتما باید سری به آن بزنید. اگر می پرسید دشت ریواس شهربابک کجاست و به دنبال آدرس دشت ریواس شهربابک به اینجا رسیده اید حتما تا پایان این سفر با ما همراه باشید. قصد رزرو هتل های شهربابک را اگر داشتید از اقامتگاه بومگردی ریواس شهر بابک یکی از کزینه های پیش روی شماست اما اگر به دنبال اطلاعات بیشتری هستید حتما سری به ایران هتل آنلاین بزنید.

شهربابک
برای رسیدن به شهربابک بزرگترین شهر پهناورترین استان ایران باید راهی استان کرمان شویم. شهربابک جایی در غرب کرمان و در همسایگی یزد و استان فارس قرار گرفته است و 223 کیلومتری با مرکز استان یعنی شهر کرمان فاصله دارد و جاده ترانزیتی و مهم تهران به بندرعباس نیز از کنار این شهر عبور می کند. شهربابک یکی از قدیمی ترین شهرهای ایران نیز هست و در ردیف تاریخی ترین شهرهای استان کرمان نیز قرار دارد. خیلی ها تاسیس این شهر 1200 ساله را به دوران ساسانی نسبت می دهند و اردشیر بابکان موسس سلسسه ساسانی را به عنوان بنیان گذار شهربابک می دانند. خیلی ها هم قدمت این شهر را خیلی بیشتر از این حرف ها می دانند و می گویند شهر در زمان زرتشتیان هم پر از آتشکده های متعدد بوده و در دوره ساسانی به آبادترین و پرشکوهترین روزهای خود رسیده بود. شهربابک در طول تاریخ بلندبالای خود بارها مورد تخریب و تهاجم نیروهای بیگانه قرار گرفته و صحنه نبردهای بسیاری همانند نبرد اردشیر ساسانی و اردوان بوده است. اطراف این شهر پر از جاذبه های تاریخی شناخته شده و حیرت انگیز است. روستای صخره ای میمند، آتشکده آذربغ، غار و عبادتگاه ایوب، عمارت قاجاری موسی خان و دریاچه زیبای مخرگه تنها بخشی از جاذبه های تاریخی و طبیعی اطراف شهربابک است. شهربابک یکی از غنی ترین شهرهای استان کرمان نیز هست و با معادن مس سرچشمه و میدوک و معادن غنی فیروزه اش در سطح جهانی نیز شناخته شده است. این بار اما کمی از شهرفاصله گرفته و در بیست کیلومتری شهربابک به نظاره یکی از زیباترین جلوه های طبیعت در فصل بهار می نشینیم. دشت ریواس شهربابک یکی از زیباترین جاذبه های طبیعی این منطقه است که در اوایل اردیبهشت و اواسط فصل بهار چشم هر رهگذری را مجذوب زیبایی های خود می کند.

دشت ریواس
همینکه نرم نرمک سر و کله اردیبهشت ماه فرا می رسد خودتان را به شهربابک برسانید. بیست کیلومتری که از شهر فاصله بگیرید ارتفاعات مسینان، میدوک و کنگ را خواهید دید که چشم انداز زیبایی را بوجود آورده اند. اما در پای این ارتفاعات بلندبالا و چشم نواز دشتی وسیع و زیبا قرار دارد که یکپارچه سرخ پوش است و چشم انداز مخملین و جذاب آن چشم هر بیننده ای را مسحور خود می کند. دشتی با وسعت پانزده کیلومتر مربع که در ردیف وسیع ترین دشت های ریواس ایران قرار دارد و یکپارچه پوشیده از ریواس های سرخ رنگی است که شکل مخملین گل ها و برگ هایشان دشت را همانند یک قالی زیبا آراسته است. هرچه به میانه اردیبهشت نزدیک می ویم ریواس های سرخ بیشتری به گل می نشینند و دشت را سرخ تر می کنند تا اینکه در نیمه اردیبهشت دشت به زیباترین و گلگون ترین حالت خود می رسد.

تعداد بالای بوته های ریواس ها و سرحال بودنشان هم کاملا به بارندگی زمستان سال گذشته و بهاری که در آن هستیم وابسته است. چنند سالی بود که بارندگی کم و خشکسالی ریواس های دشت را هم از رونق انداخته بود اما بازهم با بارش های پرشور بهاره دشت به یکباره سرخ پوش شده و دل هایمان را مجذوب زیبایی اش می کند. ترکیب گل های سرخ رنگ با برگ های سبزرنگ و پهن این ریواس های خوش قد و بالا، هر رهگذری را وسوسه می کند تا با دوربینش یک عکس یادگاری از دشت ریواس شهربابک و زیبایی و شکوه خارق العاده اش داشته باشد. سال ها قبل گل های سرخ رنگ این ریواس ها برای رنگرزی و تولید رنگ های طبیعی مورد استفاده قرار می گرفته است صنعتی که این روزها دیگر تقریبا به دست فراموشی سپرده شده است. وقتی رو به ارتفاعات میدوک و مسینان ایستاده و به دشت سرخ رنگ پیش رویتان نگاه می کند بوته های سرخ رنگ و فشرده ای را می بینید که در جام هایی سبز رنگ و مخملین آرام گرفته و به گل نشسته اند و گویی ردیف به ردیف به نظاره نشسته اند.

این دشت زیبا با این چشم انداز زیبا و خواستنی اش حالا در بین مردم شهربابک و سایر شهرها و روستاهای اطراف یکی از جذاب ترین جاذبه های طبیعی در فصل بهار است و بسیاری برای دیدن این فرش مخملین و خوش آب و رنگ با آن گل های سرخ رنگ و پرتعداد خودشان را به این دشت وسیع در نزدیکی شهربابک می رسانند. برای رسیدن به این دشت مسیر بزرگراه شهربابک به انار را پیش رو گرفته و با رسیدن به جاده معدن مس میدوک خود را به این دشت پهناور و نفس گیر برسانید. همینکه اردیبهشت از نیمه می گذرد ریواس ها هم کم کم طراوتشان را ازدست می دهند و با فرارسیدن خرداد کمتر اثری از این جاذبه طبیعی حیرت انگیز به چشم می خورد. به یاد داشته باشید که این ریواس ها یکی از ارزشمندترین گونه های گیاهی این منطقه هستند که در معرض خطر انقراض قرار دارند به همین دلیل بومیان این منطقه نیز برای حفظ این زیبایی الهی علاقه ای به چیدن این گیاه خوراکی و خوشمزه و زیبا ندارند و تا رسیدن به فصل گلدهی و تماشای هرساله این تولد سرخ رنگ به انتظار می نشینند. ورود وسایل نقلیه به داخل دشت امکان پذیر نیست بنابراین با رسیدن به لبه دشت وسیله نقلیه تان را پارک کرده و لحظاتی را در میان این دشت زیبا و چشم نواز به قدم زدن بپردازید.
در میان شهرهای استان کرمان شهربابک بهترین شرایط اقلیمی و آب و هوایی را برای رشد و نمو این گیاهان خودرو و زیبا را دارد و همین امر سبب شده تا چنین دشت وسیع و زیبایی شکل بگیرد و در نهایت لقب زیباترین دشت ریواس کشور را از آن خود کند. اما اگر سری به شهرها و روستاهای اطراف شهربابک نیز که بزنید حتما ردپای ریواس های سرخ را خواهید دید. پاقلعه، کرم، دهج، میمند، چشمه گز و آبدر از دیگر نقاطی است که می توانید این گیاهان زیبا و خوش آب و رنگ بهاری را در قالب دشت هایی کوچکتر و یا با تراکم پایین تر از نزدیک ببینید. اگر مشتاقید تا این پدیده جالب و طبیعی و مخملین را از نزدیک ببینید حتما تا قبل از کوچ اردیبهشت خودتان را به شهربابک برسانید.

ریواس
ریواس را اغلب ما می شناسیم و طعم ترش و خوشمزه اش را در فصل بهار چشیده ایم. گیاهی کوهستانی با ساقه ای نسبتا بلند و قطور که به صورت طبیعی و البته دیمی رشد می کند. در فصل بهار با ذوب شدن برف ها ریواس ها از زیر خاک بیرون می زنند و تا اواخر فروردین و اوایل اردیبهشت به حد چیده شدن می رسند. گیاهی مقاوم در برابر سرما و با انواع ویتامین های ضروری بدن همانند ویتامین های آ و سی و املاح و مواد معدنی همچون پتاسیم، کلسیم و غیره که اگر به موقع چیده نشود مثل یک تکه چوب خشک به نظر می رسد. ریواس خواص درمانی بسیاری دارد و آنطور که به نظر می رسد این گیاه بومی آسیا سال ها قبل از میلاد مسیح در چین کاربردی دارویی و درمانی داشته است. این گیاه خوشمره برای درمان صفرا، یبوست، اسهال، درمان برخی مشکلات کبدی، درمان مشکلات معده، رفع بی اشتهایی و بسیاری از مشکلات درمانی دیگر مفید و موثر است و علاوه بر این خواص درمانی در تهیه بسیاری از خوراک ها مورد استفاده قرار می گیرد. ریواس ها از بخش های مختلفی همچون ریشه، ساقه، برگ و گل تشکیل شده است که در این میان مصرف ساقه آن در بین مردم مرسوم است. در نقاط مختلف ایران دشت های وسیعی از ریواس به چشم می خورند که اغلب در فصل بهار پای مردمان این مناطق را برای چیدن ریواس و استفاده از آن در طبخ غذاها، تهیه دسر و یا ترشی به این دشت ها می کشاند. البته به یاد داشته باشید که مصرف ریواس برای آن ها که از مشکلات کلیوی رنج می برند مشکلاتی به همراه دارد و توصیه نمی شود. اغلب ما ریواس را گیاهی ترش مزه می دانیم اما شاید جالب باشد اگر بدانید در یکی از وسیع ترین دشت های ریواس ایران در نزدیکی گناباد ریواسی شیرین از دل خاک می روید که سر و شکلش هم کمی متفاوت است.