همیشه یکی از جذابیت های هر سفر بعد از رزرو هتل مورد نظر در مقصد مورد علاقه تان ،تست کردن و چشیدن طعم غذاهای آن مرز و بوم است که تجربه متفاوتی را رقم می زند….
درک غذا در هند کار بسیار سختی می تواند باشد. حتی بعد از بارها و بارها سفر کردن به این کشور نیز گردشگران تمام آنچه که
مربوط به غذاهای این کشور وسیع و بزرگ است را درک نخواهند کرد. در میان غذاهای خوشمزه و پرتعداد هندی اما 4 غذا هستند که برای همیشه در ذهن شما ماندگار شده و همواره اشتهایی سیری ناپذیر برای چشیدن آن ها خواهید داشت؛ غذاهایی که ریشه در فرهنگ و تاریخ هند دارند.
تجربه خوردن غذای سیک ها در آمریستار
آشپزخانه های جمعی و اشتراکی یک باور و عنصر اصولی در عقاید سیک ها بوده است و در زمان تاسیس این دین در قرن 15 میلادی تاکنون همواره مورد تاکید قرار گرفته است. غذاهای مخصوص سیک ها در معابدشان که به آن ها «گورودوارا» (gurudwaras) می گویند در اختیار تمامی نژادها، ادیان و افراد با شرایط اقتصادی مختلف قرار داده می شود تا ترویج گر برابری بین انسان ها باشد. برای چشیدن مزه غذاهای سیک ها می توانید به معبد «هرماندیر صاحب» (Harmandir Sahib) در آمریستار بروید که معمولاً با نام «معبد طلایی» شناخته می شود. علیرغم شلوغ بودن این معبد آرامش و نوای روحانی خاصی در آن جریان دارد. قبل از همه می توانید با ادای احترام به نوشتجات قدیمی سیکی که در یک گنبد مجلل و طلاکاری شده قرار گرفته و دور آن را آب احاطه کرده است شروع کنید. در دو آشپزخانه این معبد، بازدید کنندگان روی دو ردیف روی زمین نشسته و گروهی داوطلب سطل هایی پر از غذا را حمل می کنند. برای حدود 100.000 نفر در روز غذاهای گیاهی، سبزیجات، پودینگ برنج، غذاهای ارگانیک و عدس کاری سرو می شود. بهترین زمان برای رفتن به این معبد در ماه فوریه و اوایل مارس (زمستان) است و معبد طلایی در این ایام همه روزه و به صورت 24 ساعته باز خواهد بود.
چای مخصوص در آسام
مهم نیست که به کجای هند سفر کرده باشید، هیچ روزی بدون نوشیدن یک فنجان چای به پایان نمی رسد. در حالی که پای دارجیلینگ یکی از بهترین و محبوب ترین انواع چای در جهان و هند است اما سفر به ایالت آسام در شمال شرقی کشور برای چشیدن طعمی متفاوت از چای هندی بسیار لذت بخش و فراموش نشدنی است. ایالت آسام عمدتاً از دشت های وسیع تشکیل شده که با تپه هایی کوتاه از هم جدا شده اند. چای محلی آسام در ارتفاعی برابر یا نزدیک به سطح دریا رشد می کند. مزارع چای در سراسر آسام پراکنده شده اند که یکی از بزرگ ترین تولید کنندگان چای در جهان می باشد اما دسترسی به مزارع منطقه «گواهاتی» (Guwahati) بسیار آسان تر است. چای کهربایی این منطقه بو و طعم بسیار آرامش بخشی دارد و می توانید سفری در همان نزدیکی ها به خانه هایی ییلاقی «مهسیر وحشی» (Wild Mahseer) یا دیدار از اسب های آبی در پارک ملی کازیرانگا نیز داشته باشید. بهترین زمان برای سفر به این مناطق فصل بهار است و در ماه های تابستان از سفر به این منطقه باید خودداری کرد زیرا باران های موسمی در این فصل از سال می بارند.
غذا خوردن مانند اشراف زاده ها در جایپور
در مرکز ایالت راجستان تجربه ای شخصی و فراموش نشدنی از غذاهای متنوع خواهید داشت که شما را به دوره مهاراجه ها خواهد برد. عمارت ییلاقی مشهور «چوخی دانی» (Chokhi Dhani) که در یک بزرگراه در خارج از مرکز شهر واقع شده است، نماد زندگی روستایی سنتی اما مجلل مهاراجه هاست. در این مکان می توانید 4 سبک سرو غذا را انتخاب کنید از جمله غذا خوردن در سالن با سقف باز همراه با رقص محلی زنده. همچنین می توانید حین صرف غذا از عروسک گردانی و نمایش های آکروباتیک لذت برده و بعد از آن از صنایع دستی صنعت کاران محلی خرید کنید و مهارت خود در بازی های سنتی را به آزمایش بگذارید. در «ویراسات» (Virasat) مهماندوستی هندی ها از همان لحظه ورود با تعظیم در برابر شما اغاز شده و رستوران مذکور تجربه سنتی و شاهانه غذا خوردن روی میزهای کوتاه در حال گوش دادن به موسیقی کلاسیک زنده را برای شما میسر خواهد ساخت. سپس در ظرف های نقره ای یا طلایی غذاهای پرادویه لذیذ گیاهی همراه با رول های نان سرخ شده و گندم پخته شده با شکر و کره محلی برای شما سرو خواهد شد. اوایل پاییز و اواخر زمستان بهترین زمان برای سفر به جایپور است که دمای هوا در آن بسیار مطلوب می باشد.
لذت بردن از غذا در بنگالورو سفر به شهر کارناتاکا در طی برگزاری فستیوال سالانه «گانش اوستاو» (Ganesh Utsav) شما را بیشتر با جنبه سنتی و فرهنگی این شهر توسعه یافته و مدرن آشنا خواهد کرد. این فستیوال که 11 روز ادامه دارد به خاطر تولد خدای هندی «گانش» که سری شبیه فیل دارد و سالانه هزارن نفر از مردم محلی را به خود جلب می کند برگزار می شود. در این فستیوال، پایکوبی، اجرای نمایش و اجرای کنسرت توسط خوانندگان مشهور در خیابان ها و جایگاه های موقتی در جریان است. بت های گانش که با رنگ های روشن رنگ آمیزی شده اند و از گل ساخته شده اند در همه جا یافت می شوند و گزینه های غذایی موجود در فستیوال نیز بسیار متنوع هستند. یکی از غذاهایی که در این فستیوال نباید از دست بدهید «دوسای» نام دارد که از آرد برنج همراه با سبزیجات تند و یا گوشت تشکیل می شود. از دیگر غذاهای این فستیوال بزرگ می توان به اسنک های سرخ شده با ترشی آناناس، پودینگ میوه پخته شیرین با شکر زرد و غذایی شبیه آبگوشت با ترکیب سبزیجات و با اضافه کردن تمر هندی اشاره کرد. بهترین زمان برای سفر به این منطقه نیز فصل تابستان است که دمای هوا بسیار مطبوع بوده و بعد از آن بارش باران شروع خواهد شد.
