بعد از اینکه بیماری دیابت نوع یک فرزند شش ساله ام مشخص شد و در بخش مراقبت ویژه بستری شد با حالت ماتم زده رو به دکترش کردم و گفتم : وای خدای من ! روزهای سفر ما به پایان رسید.
به نظر شما حرفم خودخواهانه بود ؟ نه، چون با گفتن این حرف به تیم پزشکی من متوجه شدم نه تنها می توانیم دوباره سفر کنیم بلکه اکنون سفر اهمیت ویژه ای نسبت به قبل برای ما پیدا کرده است.
متخصص غدد گفت : شما باید به زندگی به همان شکل عادی و طبیعی ادامه دهید و دیابت را جدی نگیرید و با این بیماری زندگی می کنید . نه فقط بخاطر خودتان بلکه بخاطر دخترتان . شما باید طوری رفتار کنید که دخترتان بفهمد که دیابت او را از رسیدن به آرزوهایش باز نمیدارد . ما با این بیماری کنار می آییم . حدود بیست و یک سال بعد ، با افتخار می گویم که بلاخره دختر کوچک ما به مسافرت عادت کرد .ما در کشورهای گوناگون رزرو هتل انجام دادیم و داستان سفر ما آغاز شد. دخترمان کوه های بزرگ در سراسر امریکای شمالی را اسکی رفت، پیاده روی، شنا، پرش در استخر و زیپ لاین را در چندین کشور همزمان با کنترل بیماری دیابت انجام داد.
برای سفر با این بیماری برنامه ریزی کنید
تیم پزشکی شما دوست شماست . پیش از سفر با دکترتان درباره ی مقصد ، فعالیت ها ، طول سفر و آب و هوا مشورت کنید. اغلب بر این اساس، تیم پزشکی ترفند های اولیه برای وضعیت انسولین روزانه شما را پیشنهاد می کنند. چیزهایی مانند ارتفاع ، گرما ، سرما، کارهای سخت و غذاهای غیر معمول که همه می توانند نیازهای شما را تغییر دهند .
شما باید برای بیماری نیز برنامه داشته باشید( اینکه چه کار کنید، چه زمانی درخواست کمک کنید و چه زمانی در مورد بیماری نگران نباشید) و اگر از پمپ انسولین یا دستگاه کنترل گلوکوز استفاده می کنید، در صورت شکستن این وسایل بدانید باید چه کار کنید. برنامه داشتن برای زمانیکه دستگاه درست عمل نکند، کار درستی است. قبل از سفربا پزشک خود مشورت کنید تا دستورالعمل های کتبی مانند میزان استفاده داروها را برایتان بنویسد تا شما بتوانید انسولین اضافی را با سرنگ تزریق کنید .
با تیم پزشکی درباره ی زفران ( داروی ضد تهوع ) یا دیگر داروهای ضد تهوع صحبت کنید. در زمان مسافرت با داشتن بیماری دیابت، ویروس های شکم می توانند ویران کننده باشند. آماده بودن می تواند مانع رفتن شما به اورژانس در مکانی ناشناخته باشد.
قبل از بیمه کردن، مطالب پشت قرارداد بیمه به خصوص قسمت مربوط به شرایط از پیش موجود را مطالعه کنید و از تماس مستقیم با شرکت بیمه برای حصول اطمینان از اینکه موارد مربوط به بیماری دیابت نیز تحت پوشش بیمه هستند یا نه، خجالت نکشید. تا زمانی که در دوره ی تحت پوشش بیمه شرایط شما پایدار است یعنی تغییری در درمان یا تشخیص بیماری نباشد، شما به احتمال زیاد تحت پوشش قرار می گیرید.
از هر چیزی دوبار بسته بندی کنید
در یکی از سفرهای خارج از کشور دخترم نگاهی به تمامی لوازم همراهمان انداخت و گفت : مامان ، عالی است . اگر تمام افراد مبتلا به دیابت که هم اکنون در مکزیک هستند به اتاق ما بیایند و چیزی نیاز داشته باشند ما می توانیم نیازشان را برطرف کنیم.
او کمی اغراق کرد اما سفر با بیماری دیابت یعنی اینکه : حداقل دو برابر چیزهایی را که ممکن است نیاز داشته باشید ، بیاورید مانند انسولین، سرنگ، لوازم پمپ، گلوکاگون، دستگاه اندازه گیری، نوار و همچنین هر وسیله پزشکی که نیاز دارید. فکر کنید دوره ی آخرالزمان زامبی هاست. دو برابر آوردن بیشتر شما را مطمئن می کند که اگر بحرانی پیش آمد یا چیزی گم کردید یا وسیله ای شکستید، امکان جبران دارید.
برخی شرکت های پمپ انسولین یک پمپ کمکی برای سفرهای خارج از کشور به شما امانت می دهند. بررسی کنید تا بفهمید که شرکت شما نیز چنین امکاناتی دارد یا خیر. یادداشت های کتبی روی دستورالعمل پمپ انسولین ( زمانیکه خاموش است )، شماره تلفن اضطراری تیم پزشکی، شماره تلفن اضطراری نزدیکترین اورژانس و یک تلفن پشتیبانی 24 ساعته از هر دستگاهی که استفاده می کنید را بسته بندی کنید. باتری کمکی نیز بردارید چون در جاده پیدا کردن باتری کار آسانی نیست.
لوازم پزشکی را هرگز درچمدانی که بازرسی می شود قرار ندهید. آن ها را با خود به همراه داشته باشید. می پرسید چرا؟ چون چمدان ها احتمالا گم شوند، در منطقه قرار گیری چمدان ها دما بسیار پائین باشد و ممکن است شما در یک توقفگاه بین راهی یا حتی در هواپیما گیر بیفتید. می توانید بدون کلاه آفتابی سر کنید ولی بدون انسولین چطور؟ انسولین باید نزدیک شما باشد.
برای امنیت فرودگاه آماده باشید
در حقیقت امنیت فرودگاه وقتی مبتلا به دیابت باشید، کمی پیچیده است اما مجددا می گویم برنامه ریزی در این مواقع کمک می کند. اگر وسیله پزشکی به همراه دارید، قوانین کارخانه سازنده را بررسی کنید تا بدانید از چه نوع شرایط امنیتی می توان این وسیله را عبورداد. برخی شرکت ها می گویند دستگاه های اشعه ایکس خوب هستند اما اسکنرهای کل بدن نه، پس این موارد از برندی به برند دیگر متفاوت است.
وقتی که این موارد را بدانید ، شناخت بهتری از خود به دست می آورید و به صورت بهتری عمل می کنید . بیشتر مواقع ، اداره امنیت حمل و نقل منتظر شماست. اگر وسیله پزشکی به همراه دارید، احتمالا باید از قسمت بازرسی سریع عبور کنید. اگرکودک مبتلا به دیابت همراه خود دارید، به آنها در مورد احتمال غربالگری اضافی آگاهی دهید.
از تیم پزشکی بخواهید نامه ضرورت به همراه داشتن داروهایی که به همراه دارید را بنویسد و این نامه را در کیفی که داروها قرار دارند بگذارید. احتمالاچنین نامه ای را از شما نمی خواهند اما همراه داشتن آن ضرری ندارد. انسولین ، وسیله اندازه گیری و نوار قند قابل بررسی با اسکنر اشعه ایکس هستند .
برای انسولین برنامه ریزی داشته باشید
یک سوال بی جواب این است که آیا باید انسولین را سرد نگه داشت؟ بیشتر انسولین ها قابل نگه داری در دمای اتاق هستند. همچنین به یاد داشته باشید که یخچال های برخی از اتاق های هتل ها گاها انسولین شما را منجمد و غیر قابل استفاده می کنند. آن را در دمای اتاق نگه دارید.
در نتیجه برای مقاصد سرد فضای بیرونی نگران منجمد شدن پمپ انسولین نباشید. فقط پمپ و لوله را زیر لباس هایتان و نزدیک پوستتان قرار دهید. یک نکته ماهرانه: اگر بیرون در هوای سرد هستید و دستگاه اندازه گیری گلوکوز عمل نمی کند، آن را برای 30 ثانیه زیر بازویتان قرار دهید. خواهید دید که به خوبی عمل می کند.
اجازه ندهید دیابت شما را متوقف کند
همانطور که من در طول 21 سال سفر به دخترم که مبتلا به دیابت است گفتم، به شما نیز می گویم که می توانید با ابتلا به دیابت هر کاری را درست مانند وقتی که مبتلا به دیابت نیستید، انجام دهید. افراد مبتلا به دیابت کوه کلیمانجارو را بالا رفته اند، در طول کانال انگلیسی شنا کرده اند، مدال المپیک گرفته اند و با انواع روش ها قهرمانان جهان شده اند. شما هم می توانید هر جایی که دوست دارید بروید و هر نوع هیجان سفری که آرزو دارید را تجربه کنید. با برنامه ریزی خوب، هرگز دیابت شما را از ماجراجویی های طول عمر متوقف نمی کند.
