لوگو ایران هتل آنلاین
Search
Close this search box.
خانه >> ایرانگردی >> آبشار شوی دزفول، یکی از هزاران زیبایی ایران
آبشار شوی دزفول، یکی از هزاران زیبایی ایران

آبشار شوی دزفول، یکی از هزاران زیبایی ایران

ایران کشور زیبایی هاست و آبشار شوی یک نشانه کوچک از این عظمت و زیبایی است. آبشار شوی در شهر دزفول بزرگترین آبشار طبیعی خاور میانه و یکی از چشمگیر ترین آبشارهای ایران است که در روستایی به همین نام واقع شده است، آبشار شوی یا تله زنگ در سال 1393 به عنوان میراث طبیعی در فهرست آثار ملی قرار گرفته است.

“دزفول” شهری در استان خوزستان در جنوب غربی کشور ایران و سی امین شهر پر جمعیت این کشور است و حدود 5 هزار کیلومتر مربع مساحت دارد و این شهر در حاشیه رود دز و بخشی از جلگه حاصلخیز خوزستان می باشد. این شهر از تهران 721 کیلومتر و از اهواز 155 کیلومتر فاصله دارد و 143 متر ارتفاع از سطح دریا دارد از شمال به لرستان، از شرق به شهر مسجد سلیمان و استان چهارمحال بختیاری قرار دارد. همچنین از سمت جنوب به شوشتر و از شمال غرب به شهر اندیمشک و از غرب به شوش متصل می باشد.

این شهر در دامنه های آبرفتی زاگرس قرار داشته و مستندات تاریخی این شهر تا زمان ساسانی را نشان می دهد هر چند که محل شهرهای خوزستان کنونی جایی است که اولین تمدن های بشری شکل گرفته است و بخشی از امپراطوری ایلام و سلسله هخامنشیان بوده است.
آب و هوای شهر دزفول به دلیل ارتفاع کم و نزدیکی به “دریای عمان” بسیار گرم و مرطوب می باشد و این گرما با زمین های جلگه ای دامنه های زاگرس و رودخانه دز موجب شده است تا زمین های کشاورزی بسیار حاصخیزی داشته باشد. شهر دزفول در زمستان و اوایل بهار دارای آب و هوای مدیترانه ای است و بسیار زمان خوبی برای سفر به این شهر محسوب می گردد. حداقل دما در این شهر از 16 درجه سانتیگراد کمتر نمی شود و در ماه تیر و مرداد دمای این شهر به 50 درجه سانتیگراد نیز می رسد و از این لحاظ گرمای بسیار موجب پرورش برخی محصولات از جمله خرما و میوه های گرمسیری می گردد.

شهر دزفول از اولین شهر هایی بود که در جنگ تحمیلی مورد حمله قرار گرفت و رشادت های مردم این منطقه در حفظ تمامیت ارضی کشورمان مثال زدنی می باشد. اهالی این منطقه، شهر دزفول را “ذزفیل” و “ذزپیل” و “دسفیل” هم می گویند.
ابشار شوی یا تله زنگ
به استناد مدارک تاریخی نام دزفول از تاکید بر کلمه “پل” و “دژ” به معنای قلعه تشکیل شده است که به قلعه ای برمی گردد که محافظان و ماموران برای حفاظت از پلی که در این شهر وجود داشته است در آن زندگی می کرده اند، پس از گذر زمان با خانه سازی مردمی که به این قلعه گناه آورده اند شهر دزفول شکل گرفته است.

وجه تسمیه دزفول
تا اوایل قرن 13 دزفول را “اندامیش” می خواندند. قلعه ای مذکور در فاصله حدود 50 کیلومتری شهر دزفول در حاشیه رود دز قرار دارد. به روایتی دیگر چون ارتش ساسانی از “فیل” استفاده می کرده است و نیروهای آن ها در این قلعه مستقر بوده اند کلمه دز را به “قلعه” و “پیل” را همان فیل معنا می شود که در مرور زمان “دژپیل” به طور معرب به دزفول تبدیل شده است.

"دزفول" شهر تاریخ و فرهنگ و طبیعت
ادامه مطلب

اقتصاد و صنعت

دزفول را می توان قطب اصلی کشاورزی استان خوزستان و یکی از مهمترین مراکز کشاورزی ایران دانست که آب و هوا، خاک و شرایط اقلیمی مناسبی را برای کشت مرکبات از جمله لیمو و پرتغال، صیفی جات و سایر گیاهان فراهم نموده است.دزفول در تولید گل نیز دارای مرتبه بلندی در جهان می باشد و گل رز و مریم از مهمترین تولیدات این منطقه هستند که به سراسر جهان صادر می گردند.
رودخانه دز

وجود رودخانه دز موجب شده است تا از لحاظ منابع آبی کمبود احساس نشود و زمین های بسیاری زیر کشت گندم، جو و پرورش طیور، دام و آبزیان به کار می رود و سالانه تا 3 میلیون تن محصولات دامپروری و کشاورزی در این شهر تولید می گردد.
شهر دزفول صنایع دستی بسیاری را توسط مردمان هنرمند خود تولید می نماید که اکثرا در زندگیشان جنبه کاربردی داشته و از سبک زندگی اهالی این منطقه نشات می گیرد.از جمله صنایع دستی شهر دزفول می توان قلیان، آتشدان، نمد، زرگری، ورشو سازی، قلم زنی، پیوه دوزی و کپو بافی را نام برد.
قلم نی به عنوان یک کالای تجاری مهم به عنوان محصولی خاص و استراتژیک و دارای شهرتی ملی و منطقه ای است و در حوزه خاورمیانه، ترکیه و شرق آسیا متقاضیان بسیاری دارد.

حمل و نقل، اقامت و مسیر شهر دزفول
از راه زمینی اگر بخواهید از تهران به دزفول بروید باید از قم به اراک، اراک به لرستان و بروجرد و از بروجرد به خرم آباد بروید و از اتوبان خرم آباد زال به اندیمشک و سپس دزفول برسید، این سفر حدود 10 ساعت طول خواهد کشید، اتوبوس هم یک راه برای سفر به دزفول می باشد که هزینه رفت و برگشت برای هر نفر 200 هزار تومان می باشد.
اما بهترین راه سفر به دزفول و آبشار شوی قطار است. با یک سفر 14 ساعته علاوه بر عبور مسیری زیبا، خسته هم نخواهید شد و می توانید در یکی از ایستگاه های پایانی در نزدیکی تله زنگ پیاده شوید و به آبشار شوی بروید.
سفر هوایی نیز گزینه سریعی است که همیشه در دسترس است اما در گردشگری مسیر از مقصد می تواند مهم تر باشد ضمن اینکه مسیر حدود یک و نیم میلیون تومانی برای هر نفر اصلا به صرفه نخواهد بود.

مردم دزفول مانند سایر اهالی جنوب بسیار خونگرم و دوستانه هستند و گردشگری در این شهر هزینه زیادی ندارد و مردمان منصفی دارد.
 هتل روناش دزفول

ضمن اینکه برای اقامت می توانید از هتل جهانگردی دزفول، هتل آوان و هتل روناش دزفول که خدماتی قابل قبول و نسبتا با کیفیتی را ارائه می دهند استفاده نمایید و برای اینکه از ظرفیت هتل ها و پر نبودن آن ها در فصل گردشگری این شهر می توانید رزرو هتل را به صورت آنلاین انجام دهید و از تخفیفات ارائه شده نیز بهره مند گردید، هزینه اقامت در هتل های ذکر شده از 100 تا 200 هزار تومان بسته به امکانات و تعداد نفرات می باشد.

مسیر دستیابی

آبشار شوی را می توان یکی از پر طرفدار ترین جاذبه های گردشگری طبیعی ایران دانست که هر ساله مسافران بسیاری از سراسر دنیا برای دیدن طبیعت زیبا به این آبشار می آیند. مسیر دستیابی به این آبشار را می توان از دو طریق پیمود که اولی از طریق ایستگاه راه آهن است که باید در ایستگاه “تله زنگ” اندیمشک پیاده شوید و با استفاده از تاکسی های این ایستگاه به روستای “شوی” و سپس آبشار شوی بروید.
مسیر دستیابی

راه دیگر باید از طریق طی مسیر 91 کیلومتری “شهیون” از منطقه “پیرچل” عبور نمایید و به این آبشار برسید که صد البته مسیر راه آهن بسیار جذابتر، راحت تر و ارزانتر خواهد بود.

دره ی تو بیرون دزفول شگفتی بی نظیر طبیعت
ادامه مطلب

جاذبه های گردشگری شهر دزفول
از جمله دیدنی های شهر دزفول را می توان دریاچه “شهیون” که طبیعتی بسیار زیبا دارد و می توان در آن به تفریحاتی مانند ورزش های آبی و اسکی پرداخت، جنگل های “دز” با تنوع زیستی و پوشش گیاهی چشم نواز منطقه محافظت شده ای است که فرصت یک روز طبیعت گردی را به شما خواهد داد این جنگل در حاشیه رودخانه دز و در 10 کیلومتری شهر دزفول قرار دارد.

آسیاب های آبی دزفول را می توان به عنوان یک پدیده معماری بی نظیر از گذشتگان در استفاده از نیروی آب برای انجام امور دانست و تاریخ آن به عصر ساسانیان باز می گردد.
دریاچه "شهیون
تفریحگاه ساحلی “علی کله” را حتما در برنامه سفرتان بگنجانید، این تفریحگاه در شمال شهر دزفول قرار دارد و در فصول بهار و زمستان بسیار دیدنی است، همچنین به دلیل وجود رودخانه و درختان در فصل گرما نیز هوایی بسیار مطبوع دارد و انتخاب مناسبی در تابستان است.
روستا لیوس
“پارک جنگلی شقایق”، تپه باستانی “چغامیش” که قدمتش به 50 قرن پیش از میلاد مسیح می رسد،آستان مبارک “سبزه قبا“، روستای “پامنار” در 25 کیلومتری شهر دزفول، آرامگاه “یعقوب لیث صفاری”، بقعه “شاه رکن الدین” در مرکز شهر، روستای زیبای “لیوس“، پل قدیم ساسانی، موزه مردم شناسی خطه جنوب در حمام “کرناسیون”، مجتمع سینمایی دزفول و مسجد جامع دزفول نیز از دیگر دیدنی های این شهر هستند که برنامه سفرتان را سرشار از لحظات خاطره انگیز خواهد کرد و اگر بخواهید واقعا وقت بگذارید و از همه این جاذبه های بی نظیر و زیبا دیدن کنید، حدود 2 هفته ای را میمان مردم میهمان نواز مردم دزفول خواهید بود.

آبشار شوی یا تله زنگ

ایران کشور زیبایی هاست و آبشار شوی یک نشانه کوچک از این عظمت و زیبایی است. آبشار شوی در شهر دزفول بزرگترین آبشار طبیعی خاورمیانه و یکی از چشمگیرترین آبشارهای ایران است که در روستایی به همین نام واقع شده است.آبشار شوی یا تله زنگ در سال 1393 به عنوان میراث طبیعی در فهرست آثار ملی قرار گرفته است.
آبشار شوی

طبیعت پیرامون این آبشار بسیار زیبا بوده و سرسبزی و وجود کشاورزی در اطراف آن مناظر چشمگیری را بوجود آورده است که کمتر نمونه آن را می توان یافت و در فصول مختلف سال به ویژه بهار می توان گل های زیبای لاله که فضای دشت را رنگ آمیزی کرده اند را دید که با ترکیب علف ها و گیاهانی که اکثرشان خواص دارویی بی نظیری دارند را مشاهده نمایید. همچنین درختانی مانند مو انگور، انجیر، بلوط، زبان گنجشک و بید اطراف فضای آبشار را زیبایی دو چندان بخشیده است.

بهترین فصل بازدید از این آبشار در بهار و اواخر فروردین است، ارتفاع این آبشار به صد متر می رسد که آب پس از بیرون آمدن از غار به پرتگاه می رسد و به عرض 40 متر از ارتفاع سقوط می کند.
آبشار شوی

این آب پس از عبور از دشت ها و کوه ها و زیبا نمودن روستاها و طبیعت منطقه، نهایتا به رود دز و سرانجام به “کارون” می ریزد. در فاصله حدود صد متری آبشار شوی، آبشار به نسبت کوچکتری وجود دارد که آنرا “آبشار دوم شوی” نام نهاده اند.

دره چال کندی دزفول، جاذبه‌ ای طبیعی در خوزستان
ادامه مطلب

غذاهای محلی شهر دزفول
آب پیازی” یا همان “اشکنه” یکی از غذاهای سنتی شهرهای جنوبی است و فارغ از هر چیزی ریشه در سنت ها و تجربیات گوناگون این مردم در روزهای خوش و دشوار است و باور کنید طعم این غذا در فضای جنوب دیوانه وار خوشمزه و دلچسب است، “برونی” یا “صندلی سلطون” با باقالی درست می شود و حال و هوای یک غذای مصری به اسم “فول” را دارد.

برشک” نوعی حلوا است که برای دسر استفاده می شود، “حمیس توله” و “بنگو” را می توان در گرمای تابستان این شهر برای ناهار مصرف کرد.
حمیس توله

ماسووا” یکی از غذاهای خوشمزه دزفولی است که تقریبا شبیه “بزقورمه” کرمانی هاست ولی با ماست درست می شود،آش ارده نوعی برنج است که با ارده و خرما سرو می شود و در کنار آن گوشت یا ماهی می گذارند.

باقلا توحه“، “حریسه“، “شوربا“، غذاهای دریایی متنوع و کباب ها نیز از جمله غذاهای بی نظیر این منطقه است. از آنجایی که در طبخ غذاهای جنوبی ادویه زیاد استفاده می شود و خیلی پر رنگ و خوش رنگ و لعاب طبخ می شوند بسیار اشتها آور و دلچسب هستند و تجربه ای کم نظیر خواهد بود.

رستوران های شهر دزفول
در روبروی هتل جهانگردی شهر دزفول رستوران “ترمه” قرار دارد، رستوران سنتی “شوادون” با معماری سنتی محیطی گرم و دلنشین دارد که می تواند گزینه خوبی برای گذراندن ساعتی در کنار خانواده باشد. منوی غذاهای محلی را در رستوران “دلنوازان” دزفول تجربه نمایید و اگر طرفدار فست فود و غذاهای فرنگی هستید رستوران ایتالیایی این شهر را در میدان امام حسین (ع) انتخاب نمایید.
در بازدید از تفریگاه با شکوه “علی کله” از رستوران بین المللی “دزفول” لذت ببرید و با منوی بسیار متنوع و غذاهای با کیفیت که از قیمت نسبتا خوبی برخوردارند پاسخگوی هر نوع سلیقه ای خواهد بود.
اگر شب را در کنار ساحل می گذرانید از فضای رستوران سنتی ساحلی دزفول در ساحل “دووه” غافل نشوید و تفریحات معمول در کنار دریا را از دست ندهید، این رستوران را به سبک بنای “زیگورات چغازنبیل” ساخته اند و مصالح به کار رفته در آن حال و هوای منطقه دزفول را به خوبی حفظ نموده است و موجب شکل گیری خاطرات و احساس خوبی در میهمانان خود می گردد.

امتیاز دهید (چپ بیشترین)

این مطلب چقدر برای شما مفید بود؟

برچسب ها :

اشتراک گذاری

اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
[search_hotel]
  • محبوب ترین ها
  • آخرین مقالات
  • منتخب سردبیر