بر اساس یکی از داستانهای نقل شده، صدها یا شاید هزاران سال پیش، قبل از ورود کشورگشایان اسپانیایی، روستاییان چینانتکی که از روستاهای دورافتاده شهر سن فلیپ یوسیلای ایالت اواآخاکا است، قایقهای خود را از اجناسی پر میکردند و چندین روز در رودخانه در راه بودند تا این اجناس را در بازار شهر توکستپک به فروش برسانند. آنها احتمالا در طول مسیر در ساحل رودخانه پاپالواپان اتراق میکردند و سوپ می پختند، سوپی که تبدیل به افسانه شد.
این سوپ که با مواد معدنی موجود در سنگها معطر، دودی، خوش طعم و رنگین میشود، بدون ایجاد مسمومیت خوشمزه است.
مسافران از هرآنچه که در دسترسشان بود، استفاده می کردند: آب رودخانه برای آب سوپ؛ میگو و ماهی تازه صید شده؛ گوجه، پیاز، فلفل و گیاهان معطری که در اطراف میروییدند؛ چوب درخت پرتقال برای آتش؛ و جیکارا یا کدو (که بعد از خالی کردن مواد داخلش و خشک کردنش تبدیل به بهترین کاسه سوپ خوری میشدند) که از درختان کدو قلیانی اطراف جمع آوری میشدند. و آخرین ماده اولیه: نوع خاصی از سنگ رودخانه¬ای سفید رنگ که رسانای گرمای بسیار خوبی است. این سنگها با آتش به شدت گداخته میشدند و با احتیاط داخل پوست کدوی خشک شده (کاسه سوپ) که تمام مواد اولیه در آن ریخته شده، انداخته می شدند، که در چند دقیقه باعث به جوش آمدن آب سوپ و مغزپخت شدن ماهی ها شده و فضای اطراف را با عطر مست کننده سیر، گشنیز و فلفل پر می کردند.
زنان نیز بیش از پیش در آماده سازی این سوپ شرکت می¬کنند و سبزیجاتی که قبلا با دست و بوسیله سنگ خرد میشدند، امروزه، معمولا با کمک ابزار مدرن نظیر مخلوط کن و رنده خرد میشوند. این سوپ هنوز جزء اساسی زندگی روستایی است و در آخر هفته ها و تعطیلات خانواده ها را دور هم جمع میکند. این سوپ که با مواد معدنی موجود در سنگها معطر، دودی، خوش طعم و رنگین میشود، بدون ایجاد مسمومیت خوشمزه است.
ساکنان این منطقه میگویند که زمانیکه دوستان و اعضای خانواده برای تعطیلات به خانه برمیگردند، کنار رودخانه مملو از خانواده هایی میشود که ساعتها در حال آماده سازی و خوردن این سوپ هستند.
مسافران شجاع و دلیر میتوانند خودشان به سن فلیپ یوسیلا مسافرت کنند تا این سوپ را امتحان کنند ولی سفر به این منطقه یعنی 12 ساعت رانندگی از شهر اکساکا در جاده¬ای کوهستانی که فقط قسمتهایی از آن سنگفرش شده است. ولی این سفر مزایای خودش را دارد: مثلا چشم انداز وسیع دره از پورتا دو سیلو ( درب بهشت). این شهر تشکیل شده از: چند خیابان، چند هتل ساده و بدون تجملات، یک یا دو بار محلی و تعدادی سالن غذاخوری خودمانی که کالدو دو پیدرا در آنها سرو میشود. ساکنان این منطقه میگویند در طول سمانا سانتا (هفته مقدس)، زمانیکه دوستان و اعضای خانواده برای تعطیلات به خانه برمیگردند، کنار رودخانه مملو از خانواده¬هایی میشود که ساعتها در حال آماده سازی و خوردن این سوپ هستند.
در دهه¬های اخیر، نام کالدو دو پیدرا در سراسر منطقه پیچیده است، بگونه¬ای که حتی سرآشپزان و رستورانهای آمریکای لاتین نیز نمونه¬ی تجملاتی¬تری از این سوپ را در رستورانهایی شیک در پایتخت اکسانکا و مکزیکو سیتی، سرو می¬کنند. شما میتوانید این سوپ معروف را بدون نیاز به سفر و به جاده زدن، در چند رستوران امتحان کنید.
رستوران کالدو دو پیدرا در حومه شهر اکساکا، رستورانی روستایی است که توسط سزار گاچوپین، سفیر غیررسمی کالدو دو پیدرا، اداره میشود. خانواده سزار در مستندی به کارگردانی سارا بورئالیس، معرفی شده¬اند. ساسا کرسپو در مرکز تاریخی اکساکا واقع شده و سوپ محلی سرو می¬کند. بازدیدکنندگان در مکزیکو سیتی میتوانند این سوپ معروف را در رستوران ال لاگو امتحان کنند. رستوران رینکو اکساکنو در هالیوود کالیفرنیا، احتمالا تنها رستوران در ایالات متحده است که میتوانید این سوپ سنتی را امتحان کنید.
